Κόσμοι.

Κάθε άνθρωπος ζει μέσα στο δικό του κόσμο.


Κάποιοι-οι περισσότεροι-ζουν μέσα στον κόσμο που τους έφτιαξαν άλλοι.Μερικοί ασυνείδητα,επειδή ποτέ δεν έμαθαν αλλιώς,ποτέ δεν ασχολήθηκαν να δουν παραπέρα.Άλλοι,πάλι,συνειδητά γιατί είναι πιο εύκολο,πιο ασφαλές.


Άλλοι ζουν μέσα στον κόσμο που έχτισαν οι ίδιοι για να δραπετεύσουν απο τον κόσμο που τους έκτισαν.Ή απο τον κόσμο που κανεις δε μπήκε στον κόπο να κτίσει για αυτούς.


Άλλοι δεν ξέρουν που ζουν.Νομίζουν πως ξεχωρίζουν,πως έχουν δημιουργήσει το δικό τους κόσμο,και είναι ανίκανοι να δουν πως βαδίζουν ρυθμικά,δίπλα σε όσους περιφρονούν.

Είναι κι αυτοί που αιωρούνται.Δεν είναι ποτέ "εδώ",και δεν είναι ποτέ "εκεί".Ζουν στους ρυθμούς του ήδη οικοδομημένου κόσμου,και σε κάθε ευκαιρία,βουτάνε στο υποσυνείδητο,χάνονται στο λαβύρινθο του εαυτού τους,μένοντας γαντζωμένοι απο την "πραγματικότητά" τους,γιατί φοβούνται πως μετά δε θα υπάρχει επιστροφή.Και όντως,καμιά φορά δεν υπάρχει.


Και τέλος,όλοι ζουν σε μια ψευδαίσθηση,όλοι ονειρεύονται, δημιουργούν και καταστρέφουν μέσα σε μια χαώδη απάτη.


Γι'αυτό πληγώνουμε τους άλλους.
Γιατί για λίγο,σε μια στιγμή αδυναμίας,πέφτει η μάσκα του κόσμου που με τόσο κόπο χτίσαμε.Ή μας έχτισαν.